Ο Βρετανός δημοσιογράφος Αρτσι Τόμας επισκέφτηκε την Υδρα και προσπαθεί μέσα από ένα τεράστιο αφιέρωμα να εξηγήσει πως «αυτό το μικρό νησί του Σαρωνικού» προσέλκυσε τόσους Αθηναίους άλλα και άτομα διεθνούς φήμης όπως η Σοφία Λόρεν. Τα κάτασπρα βότσαλα στις παραλίες, τα γραφικά στενά με τους λιθόστρωτους δρόμους αλλά και η έλλειψη αυτοκινήτων αποτελούν τους λόγους που «μάγεψαν» τόσο τους Αθηναίους, όσο και τον ίδιο το δημοσιογράφο.
Σύμφωνα με την Telegraph, το ελληνικό νησί είναι κάτι σαν μια ιστορική αναδρομή σε ένα «απλούστερο» καιρό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η επίσκεψη του Βρετανού δημοσιογράφου στον ένα από τους δύο οδοντιάτρους του νησιού. Ο πόνος που είχε στο δόντι του έφυγε με ένα παραδοσιακό, ίσως και παλιομοδίτικο, τρόπο που όμως του έμεινε χαραγμένο στη μνήμη. Ο μεγάλος σε ηλικία οδοντίατρος του έδωσε ένα λάδι γαρύφαλλου και του συνέστησε να κάνει «μπουκιές».
Αυτός είναι και ο λόγος που σε αντίθεση με την «απεγνωσμένη» Αθήνα, η Υδρα εκπέμπει μια θετική αύρα χαρούμενης ζωής. Από τη μία τα μαγαζιά «μισάνοιχτα» με ταμπέλες «προς πώληση» και από την άλλη μαγαζιά ανοιχτά μέχρι αργά τη νύχτα και μάλιστα με αρκετή κινητικότητα.
Οσες προειδοποιήσεις είχε ακούσει ο δημοσιογράφος, που είχαν σχέση με τη κακή οικονομική κατάσταση αλλά και τις κοινωνικές «αναταράξεις» στην Ελλάδα, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα μόλις αντίκρισε το μαρμάρινο λιμάνι της Υδρας. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο, αυτό το νησί ήταν πολύ «χαρούμενο» για να συμβεί κάτι κακό.
Το δεύτερο πιο κοντινό νησί στην Αθήνα, μπορεί να μην έχει τον μαζικό τουρισμό, όμως είναι ικανό να γοητεύσει τους επισκέπτες του. Το πρωινό γιαούρτι με μέλι, οι βόλτες με τα «θαλάσσια ταξί» και τα γεύματα στις παραδοσιακές ταβέρνες είναι αρκετά.
Ο Αρτσι περιγράφει με τις εμπειρίες του σε όλες τις παραλίες που επισκέφτηκε, συμπεραίνοντας ότι παρόλο που ο κόσμος μαζευόταν στο Καστέλο και στις Πλάκες, η πιο ωραία αίσθηση ήταν το μπάνιο στις απομονωμένες παραλίες, χωρίς την παρουσία πολύ κόσμου, με το μόνο ήχο που ακούς να προέρχεται από τα κύματα που χτυπάνε τα βράχια.
Για την πόλη, έχει να θυμάται την λιτότητα και τη φυσικότητα του περιβάλλοντος. Ομορφος κόσμος να περνάει, είτε τουρίστες είτε Αθηναίοι, ελληνικές κρύες μπύρες, εσπρέσο φρέντο και νησιώτες με γαϊδούρια να μεταφέρουν τους τουρίστες με τις αποσκευές τους. Αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά είναι ο λόγος που προσελκύεται ένας συγκεκριμένος «τύπος» τουριστών και «κολλάει» με το νησί καθώς και ο λόγος που η οικονομία της Υδρας είναι σταθερή και οι κάτοικοι δεν παρουσιάζουν προβλήματα.
Τελευταίες εμπειρίες του δημοσιογράφου ήταν αυτές στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία. Μιάμιση ώρα σκαρφάλωμα στα άγονα μέρη του νησιού, μια μικρή περιπέτεια, για να αντικρίσει το μοναστήρι, τις εντυπωσιακές «μαυροφορεμένες γιαγιάδες» αλλά και τις στέγες των σπιτιών όλου του νησιού που όπως λέει: «δεν πρέπει να διαφέρουν πολύ από τις αντίστοιχες του προηγούμενου αιώνα»
Το αφιέρωμα του Αρτσι Τόμας στο ελληνικό νησί, που σίγουρα του έκλεψε την καρδιά, κλείνει παρουσιάζοντας σημαντικές πληροφορίες για το νησί, όπως τα καλά του ξενοδοχεία, τις πιο ωραίες του ταβέρνες, τα πράγματα που καλό θα ήταν κάποιος να αποφύγει, συστήνοντας ανεπιφύλακτα το νησί στους συμπατριώτες του.
http://www.iefimerida.gr/node/115867#ixzz2ZnTQj7lJ
Σύμφωνα με την Telegraph, το ελληνικό νησί είναι κάτι σαν μια ιστορική αναδρομή σε ένα «απλούστερο» καιρό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η επίσκεψη του Βρετανού δημοσιογράφου στον ένα από τους δύο οδοντιάτρους του νησιού. Ο πόνος που είχε στο δόντι του έφυγε με ένα παραδοσιακό, ίσως και παλιομοδίτικο, τρόπο που όμως του έμεινε χαραγμένο στη μνήμη. Ο μεγάλος σε ηλικία οδοντίατρος του έδωσε ένα λάδι γαρύφαλλου και του συνέστησε να κάνει «μπουκιές».
Αυτός είναι και ο λόγος που σε αντίθεση με την «απεγνωσμένη» Αθήνα, η Υδρα εκπέμπει μια θετική αύρα χαρούμενης ζωής. Από τη μία τα μαγαζιά «μισάνοιχτα» με ταμπέλες «προς πώληση» και από την άλλη μαγαζιά ανοιχτά μέχρι αργά τη νύχτα και μάλιστα με αρκετή κινητικότητα.
Οσες προειδοποιήσεις είχε ακούσει ο δημοσιογράφος, που είχαν σχέση με τη κακή οικονομική κατάσταση αλλά και τις κοινωνικές «αναταράξεις» στην Ελλάδα, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα μόλις αντίκρισε το μαρμάρινο λιμάνι της Υδρας. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο, αυτό το νησί ήταν πολύ «χαρούμενο» για να συμβεί κάτι κακό.
Το δεύτερο πιο κοντινό νησί στην Αθήνα, μπορεί να μην έχει τον μαζικό τουρισμό, όμως είναι ικανό να γοητεύσει τους επισκέπτες του. Το πρωινό γιαούρτι με μέλι, οι βόλτες με τα «θαλάσσια ταξί» και τα γεύματα στις παραδοσιακές ταβέρνες είναι αρκετά.
Ο Αρτσι περιγράφει με τις εμπειρίες του σε όλες τις παραλίες που επισκέφτηκε, συμπεραίνοντας ότι παρόλο που ο κόσμος μαζευόταν στο Καστέλο και στις Πλάκες, η πιο ωραία αίσθηση ήταν το μπάνιο στις απομονωμένες παραλίες, χωρίς την παρουσία πολύ κόσμου, με το μόνο ήχο που ακούς να προέρχεται από τα κύματα που χτυπάνε τα βράχια.
Για την πόλη, έχει να θυμάται την λιτότητα και τη φυσικότητα του περιβάλλοντος. Ομορφος κόσμος να περνάει, είτε τουρίστες είτε Αθηναίοι, ελληνικές κρύες μπύρες, εσπρέσο φρέντο και νησιώτες με γαϊδούρια να μεταφέρουν τους τουρίστες με τις αποσκευές τους. Αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά είναι ο λόγος που προσελκύεται ένας συγκεκριμένος «τύπος» τουριστών και «κολλάει» με το νησί καθώς και ο λόγος που η οικονομία της Υδρας είναι σταθερή και οι κάτοικοι δεν παρουσιάζουν προβλήματα.
Τελευταίες εμπειρίες του δημοσιογράφου ήταν αυτές στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία. Μιάμιση ώρα σκαρφάλωμα στα άγονα μέρη του νησιού, μια μικρή περιπέτεια, για να αντικρίσει το μοναστήρι, τις εντυπωσιακές «μαυροφορεμένες γιαγιάδες» αλλά και τις στέγες των σπιτιών όλου του νησιού που όπως λέει: «δεν πρέπει να διαφέρουν πολύ από τις αντίστοιχες του προηγούμενου αιώνα»
Το αφιέρωμα του Αρτσι Τόμας στο ελληνικό νησί, που σίγουρα του έκλεψε την καρδιά, κλείνει παρουσιάζοντας σημαντικές πληροφορίες για το νησί, όπως τα καλά του ξενοδοχεία, τις πιο ωραίες του ταβέρνες, τα πράγματα που καλό θα ήταν κάποιος να αποφύγει, συστήνοντας ανεπιφύλακτα το νησί στους συμπατριώτες του.
http://www.iefimerida.gr/node/115867#ixzz2ZnTQj7lJ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου