Και στο «βάθος» ...καύση; Όχι ευχαριστώ!

Ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου για τη διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής

 

Το ζήτημα του κακού σχεδιασμού της διαχείρισης των απορριμμάτων της Περιφέρειας Αττικής φέρνει στο Ευρωκοινοβούλιο με γραπτή ερώτησή του ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων /Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, Νίκος Χρυσόγελος με δεδομένο ότι ο προς υλοποίηση σχεδιασμός αφορά 4 έργα διαχείρισης 1.350.000 τόνων σύμμεικτων στερεών αποβλήτων ετησίως για 23-27 χρόνια, με κόστος μελέτης και κατασκευής €430 εκατ και συνολική αξία σύμβασης  €1-€1,5 δις. Πρόκειται για τεχνολογίες που οδηγούν σε παραγωγή 600.000 τόνων RDF και SRF ετησίως.

Η αρμόδια διυπουργική Επιτροπή για την παρακολούθηση εφαρμογής του Σχεδιασμού Διαχείρισης Αποβλήτων, προσφάτως αποφάσισε την ενίσχυση του Άξονα 4 του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Περιβάλλον-Αειφόρος Ανάπτυξη» για χρηματοδότηση έργων διαχείρισης στερεών αποβλήτων, στο πλαίσιο αναθεώρησης των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ καθώς και τη στήριξη της υλοποίησης μέσω Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Αυτές οι τεχνολογίες όμως φωτογραφίζουν καύση και μεγάλη οικονομική επιβάρυνση των πολιτών και των δήμων

Όπως τονίζεται στην ερώτηση, ο σχεδιασμός δεν εξηγεί τι ακριβώς θα γίνεται με το παραγόμενο RDF και SRF (600.000 τόνοι το χρόνο), ούτε πως αυτές οι τεχνολογικές επιλογές θα συμβάλλουν στην επίτευξη των δεσμευτικών για τη χώρα στόχων της Οδηγίας 98/2008. Επίσης, δεν έχει ληφθεί υπόψη η δυναμική μείωσης των παραγόμενων απορριμμάτων λόγω οικονομικής κρίσης (εκτιμάται ότι η παραγωγή ΑΣΑ θα επανέλθει στα επίπεδα του 2009 μετά από μια δεκαετία) ούτε η αύξηση της ανακύκλωσης. Δεν τίθενται  ποσοτικοί στόχοι πρόληψης ή εκτροπής υλικών πριν την τελική επεξεργασία, ενώ η δέσμευση των δήμων για 25 χρόνια εμποδίζει την ανάπτυξη πρωτοβουλιών κοινωνικοποίησης της διαχείρισης των απορριμμάτων που εμφανίζουν τον τελευταίο καιρό δυναμική στη χώρα.

«Η χρήση των συρρικνούμενων πόρων του δημοσίου αλλά και ευρωπαϊκών πόρων για την εφαρμογή τέτοιων ακριβών τεχνολογιών μεγάλης κλίμακας δεν συνάδει ούτε με την οικονομική κατάσταση της χώρας αλλά και των πολιτών, ούτε με την ιεράρχηση μεθόδων διαχείρισης απορριμμάτων που προβλέπονται από τις ευρωπαϊκές Οδηγίες, ούτε με την κοινή λογική», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος. «Και τα πράγματα δεν τελειώνουν εδώ. Η παραγωγή 600.000 τόνων SRF και RDF από τις σχεδιαζόμενες μονάδες δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στην καύση που θα στοιχίσει κι άλλα χρήματα, τα οποία θα επιβαρυνθεί ο Έλληνας πολίτης με παραπάνω από έναν τρόπους, ιδιαίτερα όμως μέσα από τα τέλη καθαριότητας που θα πληρώνει για δεκαετίες. Δεν είναι δυνατόν να προχωράμε στην υλοποίηση αυτού του “σχεδιασμού" χωρίς καν να έχει ληφθεί υπόψη η “πράσινη πρόταση” που έχουν καταθέσει περιβαλλοντικές οργανώσεις, η οποία είναι σαφώς φθηνότερη, μπορεί να υλοποιηθεί γρηγορότερα και είναι πλήρως συμβατή τόσο με τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες όσο και με τους εθνικούς μας στόχους. Είναι επείγουσα ανάγκη να επαναξιολογηθεί ο σχεδιασμός για τη διαχείριση απορριμμάτων στην Περιφέρεια Αττικής, στη βάση των νέων δεδομένων μειωμένης παραγωγής απορριμμάτων, δίνοντας έμφαση στη διαλογή στην πηγή που θα εφαρμοστεί με έργα μικρότερης κλίμακας και όχι στη διαχείριση σύμμεικτων απορριμμάτων. Η βιώσιμη διαχείριση των απορριμμάτων δεν είναι πλέον οικολογική ευαισθησία αλλά οικονομική αναγκαιότητα και επιλογή επιβίωσης μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού. Δεν επιτρέπεται η σπατάλη δημόσιων πόρων σε εποχή κρίσης και η μακροχρόνια δέσμευση των πολιτών σε υψηλά τέλη καθαριότητας την στιγμή που αυξάνεται η φτώχεια, ενώ η ανεργία εκτινάσσεται στα ύψη».